Dzień babci i dzień dziadka to święta przypominające o wyjątkowej relacji, która łączy totalnie różne pokolenia i jest dowodem, że mogą one mieć wzajemny wpływ na rozwój i czerpanie radości z życia.
Najczęściej (za Helen Bee) mówi się o trzech typach związków między dziadkami i wnukami.
1. Związek zdystansowany.
Dziadkowie rzadko widują wnuki, nie mają wpływu na ich życie, są emocjonalnie i/lub fizycznie oddaleni, zajęci wyłącznie swoimi sprawami. Sprawa troski o młodsze pokolenia pozostaje u nich na dalekim planie, bo koncentrują się przede wszystkim na własnych celach i przyjemnościach. Niestety, w przyszłości postawa taka może skutkować brakiem wsparcia ze strony wnuków i zagrożeniem samotnością.
2. Związek zaangażowany.
Dziadkowie są bardzo zaangażowani w wychowanie wnuków, czasem zastępując w tym rodziców. Relacje takie tworzą się najczęściej w rodzinach wspólnie zamieszkujących. Wnukowie otrzymują bliskość, na której budują swoje kontakty ze światem. Jednakże totalna koncentracja na młodszym pokoleniu może odbierać dziadkom możliwość własnego rozwoju choćby w sferze zainteresowań czy relacji społecznych.
3. Związek towarzyski.
To najliczniejsza grupa dziadków. Na szczęście. Relacje z wnukami są oparte na miłości, rozpieszczaniu, poświęcaniu czasu, ale bez zastępowania rodziców w wychowaniu. Jednocześnie dziadkowie tacy potrafią dbać o inne sfery swojego życia, zachowując zdrową równowagę. Ten typ relacji przynosi obu stronom najwięcej szans rozwoju.
Nie ma wątpliwości, że to dziadkowie mają w sobie ogromny potencjał przekazywania unikalnej wiedzy, dawania wnukom poczucia bezpieczeństwa, zakorzenienia, jedynej w swoim rodzaju bliskości opartej na bezwarunkowej miłości i akceptacji. Ich czas poświęcany wnukom nacechowany jest uważnością i doświadczaniem świata, który umyka zabieganym rodzicom.
Z drugiej strony, wnuki przyczyniają się do wzmocnienia poczucia sensu i satysfakcji z życia u dziadków. Dają impuls do poznawania nowych rozwiązań, niedostępnych w młodości seniorów, zachęcają do aktywności. W sytuacji choroby czy niepełnosprawności dodają otuchy i są podporą.
Źródło:
Appelt, K. (2007). Współcześni dziadkowie i ich znaczenie dla rozwoju wnuków. W: A. Brzezińska, K. Ober-Łopatka, Radosław Stec, Katarzyna Ziółkowska (red.), Szanse rozwoju w okresie późnej dorosłości (s. 79 – 95). Poznań: Wydawnictwo Fundacji Humaniora.